Kobieca piłka nożna
Piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w Polsce, jednak uznawana jest za typowo
,,męską” dyscyplinę. Kobiecy futbol przyjmowany jest za jej wolniejszą, słabszą, a co za tym
idzie mniej atrakcyjną wersję. Jednak jest to jedna z najszybciej rozwijających się dyscyplin
sportowych na świecie. W każdym roku przybywa coraz więcej dziewczynek i kobiet
chcących biegać za piłką na tych samych zasadach co zawodnicy płci przeciwnej. W krajach
takich jak Stany Zjednoczone czy Szwecja, kobiety zdominowały ten sport. Wraz z rozwojem
piłkarskim wprowadza się szeroką politykę na rzecz zaangażowania dziewcząt i kobiet w
piłce nożnej, inwestuje się w różne jej obszary, począwszy od poprawy warunków
socjalnych gry (rozbudowa infrastruktury sportowej, rozwój szkółek i klubów piłkarskich w
lokalnych społecznościach, szkolenie wysokiej klasy zawodniczek) a skończywszy na
promowaniu kobiet i zarządzaniu. Wszystko to prowadzi do coraz lepszych wyników piłki
klubowej czy reprezentacyjnej kobiet.
Jednak z doświadczenia zawodniczek wynika, iż dyscyplina ta zmaga się również z
dyskryminacją oraz nierównym traktowaniem. W klubach sportowych posiadających
dziewczęce/kobiece drużyny piłkarskie nie pracuje zbyt wiele kobiet. Co więcej,
zawodniczki ze względu na swoją płeć często nie mają możliwości rozwoju oraz słyszą wiele
niepochlebnych słów w związku ze swoją grą w piłkę. Spora liczba osób pracujących w piłce
nożnej lub po prostu się nią interesująca, nadal wierzy w stereotyp, iż kobiety zwyczajnie
nie nadają się do piłki nożnej. Jednak piłka nożna to sport globalny, dla wszystkich –
pomimo różnic w postaci płci, wieku czy koloru skóry powinna łączyć, a nie dzielić.
Analiza stanu gry kobiecej piłki nożnej na świecie
Dane pochodzą z raportu ,,FIFA Women’s Football Member Associations Survey Report”, którego celem była analiza aktualnego stanu gry kobiecej piłki nożnej na świecie. Była to ankieta bazowa wśród 211 związków sportowych, z czego udział wzięło 198. Składała się z 50 pytań, które dotyczyły wielu tematów istotnych dla rozwoju i wzrostu kobiecego futbolu w narodowych federacjach. Z zestawienia światowych danych wynika, że aż 13,36 mln dziewcząt i kobiet gra w piłkę nożną. Zarejestrowanych niepełnoletnich zawodniczek jest na świecie 3,12 mln, a pełnoletnich – 945 068. Siedem procent wszystkich odnotowanych trenerów stanowią kobiety – 63,126 trenerek. Natomiast licencjonowanych sędzin piłkarskich jest 80,545, co stanowi 10% wszystkich sędziów na świecie.
Ranking państw z liczbą zarejestrowanych zawodniczek powyżej 100 000 wygląda
następująco:
- Stany Zjednoczone – 1,600,000
- Kanada – 290,087
- Niemcy – 197,575
- Szwecja – 196,907
- Holandia – 161,905
- Francja – 142,037
- Anglia – 120,559
- Australia – 113,207
- Norwegia – 107,399
Z danych dotyczących kobiecego piłkarstwa w Polsce (populacja: 38,611,000) do roku 2019
wynika, iż liczba zawodniczek uprawiających ten sport wynosi 28,335. Z czego 4,721 to
pełnoletnie zarejestrowane zawodniczki, a 23,302 to zawodniczki niepełnoletnie. 331 – to
liczba licencjonowanych trenerek piłki nożnej, która stanowi jedynie 2% wszystkich
trenerów w Polsce.
Korzyści płynące z uprawiania sportu a także występujące bariery
Zawodniczki wskazują wiele korzyści płynących z uprawiania sportu. Jedną z nich jest
kształtowanie pożądanych cech osobowości, tj. systematyczność, cierpliwość,
zaangażowanie, poczucie własnej wartości. Życie podporządkowane treningom, wyjazdom
czy zgrupowaniom uczy organizacji, szacunku do ciężkiej pracy oraz radzenia sobie w
trudnych, stresujących sytuacjach. Często pełniąc rolę sportowca łączą ją z nauką, pracą czy
życiem rodzinnym. Zawodniczki wiedzą, jak wiele zależy od nich samych a także ich
indywidualnej pracy oraz ambicji. Często za swoje największe sukcesy uważają
pokonywanie własnych barier i ograniczeń. Drugą korzyścią, podkreślaną przez
respondentki jest znajomość własnego ciała – sport pozwala im zmierzyć się ze swoimi
kompleksami oraz uświadomić, że sprawne i wysportowane ciało to atut, a nie powód do
wstydu. Trzecim plusem wynikającym z regularnej aktywności fizycznej jest możliwość
łączenia pasji z budowaniem więzi społecznych. Przynależność do wspólnoty, poczucie
bycia potrzebną, zawieranie przyjaźni w klubach – to czynniki zachęcające zawodniczki do
dalszego uprawiania danej dyscypliny sportowej.
Niestety zawodniczki, aby odnieść sukcesy w swojej dyscyplinie sportowej, muszą mierzyć
się także z różnymi barierami. Głównym problemem jest ograniczony dostęp do
infrastruktury lub klubów sportowych, najczęściej zjawisko to występuje w mniejszych
miejscowościach, jednak w dużych miastach kobiety także nie zawsze mogą w pełni
korzystać ze wszystkich obiektów sportowych. Kolejną barierą jest szeroko pojęty hejt,
umniejszanie kompetencjom i umiejętnościom zawodniczek, często wyłącznie ze względu
na ich płeć. Wielokrotnie zdarza się, że muszą one udowadniać, iż są tak samo
wartościowymi sportowcami, jak ich koledzy po fachu. Występuje również ogromna
dominacja trenerów-mężczyzn w większości dyscyplin sportowych, a brak szkoleniowców-
kobiet nie pomaga w rozwoju kobiecego sportu. Kolejnym ograniczeniem jest
niesatysfakcjonujące finansowanie dyscyplin sportowych uprawianych przez kobiety.
Pozyskiwanie sponsorów jest trudniejsze, występują znaczne dysproporcje w funduszach
wspomagających męski a kobiecy sport. Różnice występują także w wynagrodzeniach oraz
wysokościach nagród przyznawanych za osiągnięcia sportowe.
Bibliografia:
Praca dyplomowa ,,Rola kobiet w piłce nożnej i ich postrzeganie w środowisku piłkarskim” Weronika
Paczkowska, Uniwersytet Łódzki, Wydział Nauk o Wychowaniu, Łódź 2022